Vreemde synchroniciteit | ElsaElsa

Sinds ik over Ben en mijn moeder schrijf, moet je dit eens bekijken. Klopt natuurlijk.

Ben en ik ontmoetten elkaar op het werk. De ongebruikelijke vriendschap groeide en we begonnen met elkaar om te gaan buiten het werk om. Dit was ongeveer 35 jaar geleden.

Ik was aan het rijden. Ben reed met een jachtgeweer en zijn cello stak uit de kofferbak van de auto. Het was een kleine bruine Toyota, zodat je een beeld hebt. We hadden zijn cello na reparatie opgehaald en we waren op Speedway in Tucson toen hij een vrouw op straat zag lopen.

“Kijk!” hij zei. “Daar is ze! Kijk maar eens naar die vrouw. Jongen, ik zou haar willen ontmoeten. Ik heb die vrouw gezien sinds de dag dat ik hier kwam wonen. Nu Dat is een interessant persoon … “

Ik onderbrak hem. ‘Dat is mijn moeder,’ zei ik. Hij staarde.

“Nee echt. Dat is mijn moeder.”

Ik stopte en stelde ze voor.